Müzik türleri için "diğer" i tek başına işaretledim. Sebebi ise; hiç sevmediğim sanatçının dahi güzel ürünleri olabiliyor ve bazen beğeniyorum. Fakat beğenimde çoğu zaman "playback" kalitesi etkili oluyor. İyi playback için, iyi "record" şart.
Son aldığım 3 albümün kayıt kalitesi;
Sıla-İmza (Sony) 5 üzerinden 4
Şevval SAM-Has Arabesk (stüdyo ?) 5 " 3
Sertap ERENER-Rengarenk (DMC) 5 " 2
DMC nin kayıtlarını hangi şartlarda yaptığını merak ediyorum doğrusu. Sonuçları genelde kötü oluyor. Diva AJDA nın bi önceki albümü sıkıntılı idi.
(Aklıma diy gelmiyor değil, Acaba 90 dB kazançlı Class-A yapsam bu adamların kayıt hatalarının önüne geçebilir miyim? )
Hayal buya; tez atayım ortaya; Mikser masasının hızı ve dinamikliği düşük ise, ondan daha hızlı bir ampli ve okuyucu ile "bad mix hataları başlamadan" önce gain açmış olurum. Fakat bu şekilde o kötü kaydın ne kadarı kurtulur tartışmalı... Kötü bir durum var: belli bir derinlikteki fazı düzeltmeye çalışır iken, 0 dB seviyesindeki hatalar olduğu yerde durmaya devam edecek

Yada hep beraber dmc yi ziyaret etmek lazım.
Odyofil deyince aklıma odeon geliyor

Adamların plakları, kasetleri, cdleri çoğu zaman 5 te 5 kalitedeydi. RAKS ın hakkı ise kesinle yenmez. Bu işi iyi yapanlar neden iflas eder?
Yurtdışı sermaye kaynaklı kayıt istasyonlarının, kayıtları genelde iyi oluyor. Bizimkiler ise bir tane köfte amblemli "mono" gibi

Parada mı sıkıntı var anlamadım. Stereo yu bozmadan kayıt yapmak bu kadar mı zor?
